„Voices from the past” to krótka opowieść. Jedna z tych, które przyszły do mnie kompletne, gotowe do zapisania. Po angielsku. Pojawiła się nagle, po obejrzeniu filmu „Hobbit: niezwykła podróż”. Jestem fanką książek Tolkiena i byłam wtedy na fali oglądania maratonu trylogii „Władcy Pierścieni” (wersje reżyserskie oczywiście ;)).
Opowieść ta brzmiała jakby była rodem z dawnych legend. Nawiązywała do elfów i tolkienowskiego Śródziemia… Ale jedynie na początku. Dalej rozwijała się pokazując dawno zaginiony świat ludzi kultury graweckiej i wymarłych już gigantów – nosorożców włochatych, jeleni olbrzymich, niedźwiedzi i hien jaskiniowych, a przede wszystkim… mamutów. Opisywała ich świat i wojnę pomiędzy rasami ludzi i mamutów. To historia zmierzchu gigantów.
Oto jej początek
For me it have all begun from the tracks and guidelines at the Lonely Mountain… or rather the St. Bronislawa Hill, right in the Middle-earth, at the place we now call Cracow, Poland. Although, it used to be called by a different name once.
There, at the top of the hill, some tracks of the long forgotten past have been found. There are no men nor even elves who would still remember the stories of the past. Stories about the species long gone… about the Woolly Mammoths…
from: “VOICES FROM THE PAST”
Dalsze losy podczas konferencji naukowej
Byłam wtedy naukowcem, paleontologiem. Co miałam zrobić? Opowieść ta nie nadawała się na publikację naukową. Jedną z dziedzin, którą się wtedy zajmowałam była popularyzacja nauki i nowe trendy w nauczaniu. Jakiś czas później organizowaliśmy międzynarodową konferencję naukową: „2nd World Conference on New Trends in Science Education, 2-5 July 2013”. Ponieważ „Voices from the past” opowiadała w sposób metaforyczny o prawdziwych wydarzeniach i powodach wymarcia megafauny plejstoceńskiej, zrobiłam z niej warsztaty w formie gry terenowej – taki LARP dla naukowców obecnych na konferencji 😉 Gra wprowadzała uczestników w świat końca plejstocenu i moją opowieść. Ich zadaniem było odgadnąć przyczyny ostatniego wymierania. Wszystko odbywało się w Muzeum Przyrodniczym Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, gdzie akurat prezentowano czasową wystawę o tej samej tematyce, a także będące elementem stałej ekspozycji, czaszki mamutów i szkielet niedźwiedzia jaskiniowego. W muzeum tym znajduje się również unikatowy okaz nosorożca włochatego zachowany wraz z organami wewnętrznymi i tkankami miękkimi, co czyni go jednym z najcenniejszych okazów przyrodniczych na świecie (więcej na jego temat możesz przeczytać TUAJ i TUTAJ). Wszystko to razem potęgowało efekt wejścia w wymarły świat. Uczestnicy konferencji – naukowcy – bawili się jak dzieci biegając po muzeum w poszukiwaniu wskazówek 😉
Nad dalszymi losami tej opowieści nadal się zastanawiam… 🙂
